مراعهدیست باشادی که شادی آن من باشد مراقولیست باجانان که جانان جان می باشد
به خط خویشتن فرمان به دستم دادآن سلطان که تاتختست وبختست اوسلطان من باشد
اگرهشیاراگرمستم به غیراونگیرددستم وگرمن دست خودخستم همودرمان من باشد
چه زهره دارداندیشه که گردشهرمن گردد کی قصدملک من داردچواوخاقان من باشد
نبیندروی من زردی به اقبال لب لعلش بمیردپیش من رستم چوازدستان من باشد
بدرم زهره زهره خراشم ماه را چهره برم ازآسمان مهره چو اوکیوان من باشد
بدرم حبه مه رابریزم ساغرشه را وگرخواهندتاوانم هموتاوان من باشد
چراغ چرخ گردونم چو اجری خوارخورشیدم امیرگوی وچوگانم چودل میدان من باشد
منم مصروشکرخانه چو یوسف دربرم گیرم چه جویم ملک کنعان راچواوکنعان من باشد
زهی حاضرزهی ناظرزهی حافظ زهی ناصر زهی اام هرمنکرچواو برهان من باشد
یکی جانیست ازعالم که ننگش آیدازصورت بپوشدصورت انسان ولی انسان من باشد
سرماهست ومن مجنون مجنبانیدزنجیرم مراهردم سر مه شدچو مه برخوان من باشد
سخن بخش زبان من چوباشدشمس تبریزی توخامش تازبان ها خود چو دلجنبان من باشد
مولانا
چو ,زهره ,مه ,انسان ,باشادی ,زهی ,مراعهدیست باشادی ,شادی آن ,آن من ,باشادی که ,که شادی
درباره این سایت